هنگامه قاضیانی، بازیگر سینما، شب گذشته با انتشار پستی در اینستاگرامش اعلام کرد از دنیای بازیگری خداحافظی کرده است.
سرپی: هنگامه قاضیانی، بازیگر سینما، شب گذشته با انتشار پستی در اینستاگرامش اعلام کرد از دنیای بازیگری خداحافظی کرده است. قاضیانی از جمله هنرمندانی بود که در ماه‌های اخیر و در جریان اعتراضات ویدئویی منتشر کرد و در پی آن مسیر زندگی و هنری‌اش تغییر کرد.
این بازیگر در متن خداحافظی خود از مخاطبان خواست برایش جمله‌ای به یادگار بنویسند و در ادامه نوشت: «برای همه شماهایی که با عشق بی شرط ، از نسل های متفاوت ، سالها کنارم ایستادید. بگذارید امشب ، در این حس غریب ، اندوه را برای یک شب هم که شده، به ضیافت باشکوه زندگی دعوت کنیم.»
و متن خود را با این ترانه به پایان رسانده است :«من باید می‌رفم با قطاری که برام / آخرین گلوله ی آخرین خشاب بود / من باید می‌رفتم زود زود زود / یکی تو خاطره‌هام زخم برداشته بود.»
رسول اسدزاده، روزنامه نگار در یادداشتی به خداحافظی این بازیگر واکنش نشان داد و نوشت: زیستن ذیل ارزش‌های انسانی، همراه با رنج و مشقت است. برای اینگونه زیستن، گاهی باید از عافیت دست شست. باید از ثروت و شهرت و در کانون توجه بودن، گذشت و این حقیقتا کار هر کسی نیست. برای ” نه ” گفتن به عافیت، باید چراغی در دل انسان روشن شده باشد. چراغی که نور آن بر همه منافع مادّی زندگی رجحان دارد. روشن نگه داشتن این چراغ نیاز به هیزم دارد. هیزم و هیمه این چراغ از جنس جان و تن و احساس آدمیزاد است. هنگامه قاضیانی از بازیگری خداحافظی کرده و این وداع مرا به یاد همان چراغ می‌اندازد. او در حالی از ورطه شهرت خداحافظی می‌کند که جایگاهش در صنف بازیگری سقف آرزوی بسیارانی است. برای اینکه خود واقعی به حیاتش ادامه دهد باید به عافیتی که از پس … به دست می‌آید ” نه ” گفت. و این هیزمِ آن چراغ روشن شده در قلب آدمی است….
حال می‌خواهیم درباره کارنامه بازیگری او صحبت کنیم؛ بیست و دو سال از ورود هنگامه قاضیانی به عرصه بازیگری می‌گذرد. درست است که اکثر ما اولین بار با نقش طاهره فیلم «به همین سادگی» به کارگردانی رضا میرکریمی او را شناختیم اما سابقه فعالیت‌های این بازیگر به سال ۱۳۸۰ و بازی در فیلم «سایه‌روشن» حسن هدایت برمی‌گردد. او اولین بار در این فیلم در نقش همسر عزت‌الله انتظامی را بازی کرد و بعد از آن بود که در آثاری مثل «آتش‌نشان کوچولو» و «اقلیما» حضورش را در این عرصه ادامه داد.
شش سال بعد از شروع بازیگری بود که برای نقش اصلی فیلم «به همین سادگی» انتخاب شد. خودش معتقد است دلیل اینکه رضا میرکریمی از بین تعداد زیادی بازیگر برای نقش طاهره او را انتخاب کرده، نگاه‌ها و شیوه انتقال احساسات مادرانه او در فیلم‌هایی مثل «آتش‌نشان کوچولو» و «اقلیما» بوده است.
قاضیانی با نقش طاهره در فیلم «به همین سادگی» به شهرت رسید. شکل و شیوه اجرای این بازیگر در این فیلم که حالا طی سالها به مشخصه و شناسنامه او تبدیل شده است، یک بازی درون‌گرا مبتنی بر سکوت و نگاه‌های عمیق و تاثیرگذار بوده که طوری با ویژگی‌های اصلی کاراکتر گره می‌خورد که عمق تاثیرگذاری یک شخصیت کم‌کنش و کم‌دیالوگ را به نمایش می‌گذارد. این نقش توانست نقطه عطفی برای کارنامه‌اش شود و اولین سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اصلی زن را پیش رویش بگذارد.
چهار سال بعد این موفقیت را برای بازی در فیلم «روزهای زندگی» به کارگردانی پرویز شیخ‌طادی تکرار کرد و در جشنواره سی‌ام سیمرغ بهترین بازیگر را برای دومین باربه دست گرفت؛ نقشی سخت که به گفته خودش برای او چالش بسیار مهمی به همراه داشته است. او در مصاحبه تعریف کرده بود: « نقشم در این فیلم خیلی سخت بود. باید اعمال یک پزشک را یاد می‌گرفتم و در شرایط انفجار و خاک و … اجرا می‌کردم. خیلی اذیت شدم سر این کار. اما باید اذیت می‌شدم چون جنگ بود. وقتی بازیگر می‌خواهد نقشی را قالب‌گیری کند باید تا تهش برود.»
«من مادر هستم» به کارگردانی فریدون جیرانی نیز یکی دیگر از آثار موفق کارنامه قاضیانی بود. او در این فیلم نقشی چالش‌برانگیز بازی کرد و در زمان اکران هم با حواشی زیادی روبه‌رو شد. اگر سریال «سرزمین کهن» کمال تبریزی توقیف نمی‌شد، نقش قاضیانی در این سریال می‌توانست توجه مخاطبان تلویزیونی را هم جلب کند و اتفاق مهمی را در کارنامه این بازیگر رقم بزند.
در کنار این فیلم‌ها، «سعادت آباد»، «میگرن» و «بیداری رویاها» از مهمترین فیلم‌های کارانامه‌اش است و جوایزی از جشنواره‌های مختلف برایش به ارمغان آورده و نقش «رخشانه» در فیلم «بیداری رویارها» یکی از نقش‌های پرچالش کارنامه قاضیانی است.
در سال‌های اخیر شاهد کم‌کاری و کمرنگ شدن حضور هنگامه قاضیانی در عرصه سینما بوده‌ایم و متاسفانه سینمای ایران همچنان مشکل اساسی در تنوع قصه‌ها و به‌کارگیری پتانسیل و استعدادهای بازیگران و فیلمسازانش را داشته و دارد. شاید یکی از دلایل کم‌کاری بازیگرانی همچون هنگامه قاضیانی نیز وجود نقش‌های تکراری باشد که آن‌ها را از ترس تکرار و کلیشه شدن از حضور در آثار سینمایی و تلویزیونی بازمی‌دارد.
او علاوه بر آثار سینمایی‌اش در چهار سریال شبکه خانگی و یک سریال تلویزیونی هم به ایفای نقش پرداخت. سریال «آمستردام» با بازی او از پلتفرم «تماشاخونه» در حال پخش است و به زودی سریال «پدر گواردیولا» نیز با بازی این بازیگر از همین پلتفرم پخش خواهد شد. هرچند اخیرا سریال «هم‌گناه» نیز با بازی قاضیانی در کنار جمعی از ستاره‌های سینمای ایران پخش شد..
قاضیانی علاوه بر بازی در سینما، در تئاتر هم فعالیت‌هایی انجام داده و در عرصه موسیقی هم قدم‌هایی برداشته است و اولین بار در فیلم «به همین سادگی» آوازی را به زبان او شنیدیم؛ زمزمه‌ای از زبان زنی خانه‌دار و تنها و البته غمگین. بعد از آن در فیلم‌های «من مادر هستم» و «سعادت آباد» هم قطعه‌هایی را اجرا کرد. در فیلم سینمایی «یک قناری یک کلاغ» هم صدایش کنار آهنگساز فیلم شورا کریمی در تیتراژ شنیده می‌شد. مهمترین فعالیتش در عرصه موسیقی به سال ۱۳۹۴ و برگزاری کنسرت موسیقی بانوان در تالار وحدت برمی‌گردد. او در این کنسرت به عنوان خواننده قطعاتی را با تنظیم رضا تاجبخش روی صحنه برد.
همچنان اعتقاد داریم قابلیت‌ها و توانایی‌های هنگامه قاضیانی بدون جانشین و منحصربه‌فرد است و مانند نمونه آثاری که در این مقاله ذکر شد، تنها کافی بود شرایطی را برای درخشش چنین بازیگرانی مهیا کرد تا تفاوت‌ها را در شکل اجرا و انتقال احساس به مخاطبانشان به رخ بکشند.
